استهلاك 87٪ من الفولاذ
مصرف ۸۷ درصدی فولاد : جالب است بدانید که چین برای این که بتواند شرکتهای ساختمانی را از نظر مالی تامین کند، برخی از ممنوعیتهایی که بر بورس اوراق بهادار وجود داشت را لغو نمود. این کشور سپس مجوزی را با مضمون فروش بیشتر سهامها به این شرکتها اعطا کرد. به همین دلیل قیمت سنگ آهن در همین هفته اخیر تا ۳/۲ درصد افزایش داشت.
شرکت دانش بنیان نورد و تولید قطعات فولادی (سهامی عام) میگوید که برخی از گزارشها حاکی از افزایش ۱۳ تا ۲۲ درصدی مصرف فولاد هستند. برخی از تولید کنندگان مدعی هستند که به دلیل اعمال مالیاتهای بسیار بالا برای صادرات فولاد، این امور به فراموشی سپرده شدند. در واقع سنگین بودن میزان این مالیات باعث شده است که شرکتهای صادر کننده فولاد روی صادرات این فلز خط بکشند.
مصوبه پرداخت عوارض فولادهای صادراتی زمانی ابلاغ شد که روسیه و اوکراین با جنگ دست و پنجه نرم میکردند. در واقع این بهترین فرصتی بود که کشورهای صادرات فولاد بازارهای جهانی را به دست بگیرند اما تعیین مصوبههای پرداخت عوارض مانع از این امر شد. اگرچه چندین اصلاحیه پس از آن روی کار آمدند و این عوارض را تا حدودی لغو نمودند اما فرصت عالی تجاری شرکتهای فولاد از دست رفته بود. در این حالت دیگر کسی توان مقابله با چین و ترکیه را نداشت.
گزارشاتی که انجمنهای تولید کنندگان فولاد ارائه میدهند نشان داده است که میزان تولید فولاد در کشور از ابتدای سال تا اواخر مهر ماه به ۶۴ میلیون تن رسیده است. از این میزان تنها ۸ میلیون از فولاد صادر شده است و ۵۶ هزار و ۳۸۱ تن نیز در مصارف داخلی به کار گرفته شدند. افزون بر آن، مقاطع طویل هم از ابتدا سال تا اواخر مهر ماه به اندازه ۷ میلیون و ۳۵۶ هزار تن تولید شدند. از این میزان ۵ میلیون و ۸۲۷ هزار تن از مقاطع تولید شده در بازارهای داخلی خرید و فروش شدند.
بر اساس آمارهای به دست آمده، میزان مصرف فولاد در سال جاری در مقایسه با سالهای گذشته به نرخ رشد ۲۰ درصد رسید از مقاطع تخت فولادی هم حدود ۱۳ درصد بیشتر از سالهای قبل تولید شدند که معادل تولید ۴ میلیون و ۷۱۶ هزار تومان از این مقاطع است.
در واقع در ایامی که در سال جاری گذشت، حدود ۵ میلیون و سیصد و چهل و نه هزار تن تخت در کشور مورد استفاده قرار گرفت. در این هفت ماه ۱۲ میلیون و ششصد و هفتاد هزار تن محصول فولادی توسط شرکتهای مختلف تولید شده است که میزان ۱۱ میلیون و ۳۷۴ هزار تن از آنها در همین بازارهای داخلی مورد استفاده قرار گرفته است. با این وجود میتوانیم بگوییم که مصرف فولاد در داخل کشور نسبت به سالهای گذشته افزایش پیدا کرده است.
افزون بر آن شمش فولادی نیز در همین ۷ ماهی که گذشت حدود ۱۸ میلیون و ۲۶۸ هزار تن تولید شد و به بازار فروش عرضه گردید. ۱۳ میلیون و چهارصد و هفتاد و دو هزار تومان از این شمش در بازارهای جهانی مورد استفاده قرار گرفتند. آهن اسفنجی هم حدود ۲۰ هزار و سیصد و پنجاه و نه تن در بازارهای داخلی خرید و فروش شده است بنابراین حدود ۲۲ درصد افزایش مصرف در آهن اسفنجی دیده میشود.
با توجه به این گزارشات درمییابیم که میزان مصرف فولاد به طور ۸۷ درصد افزایش پیدا کرده است. گویا با تولید و صادرات فولاد به خارج از کشور، کمبودی در استفاده از فولاد در داخل مشاهده نشده است.
رشد نرخ سنگ آهن
در اواخر هفتهای که گذشت شاهد بالا رفتن میزان قیمت سنگ آهن بودیم. با حمایت دولت چین از شرکتهای ساختمانی، میزان قیمت سنگ آهن در جهان افزایش پیدا کرده است. در همین راستا چین برای این که بتواند میزان منابع مالی شرکتهای ساختمانی را تامین کند، محدودیتهایی که بورس اوراق بهادار داشته است را لغو کرده و مجوز بیشتری برای خرید و فروش سهام را به شرکتهای ساختمانی داده است. با توجه به این که در کشور چین بیشترین مصرف فولاد صورت میگیرد؛ به تازگی حمایتهای بانکی توسط این کشور از شرکتهای ساختمانی نیز انجام شده است.
بر اساس آمارهای به دست آمده نرخ سنگ آهنی که میزان خلوص آن ۶۲ درصد است، با رشد ۸۲ درصدی همراه بوده است. هر یک از این سنگ آهن در چین با قیمت ۶.۱۰۲ به فروش میرسند. سنگ آهن بازار بورس با قیمت ۴۵.۰۰۰ دلار در هر تن معامله میشود. بنابراین میتوان گفت که قیمت این سنگ آهن تا حدود ۳.۲ درصد افزایش پیدا کرده است.
به طور کلی در ماهی که گذشت نرخ سنگ آهن به طور ۲۵ درصدی افزایش پیدا کرد. نکته قابل توجه در اینجا این است که هنوز ویروس کرونا تداوم دارد و هنوز محدودیتهای پیشگیری در کشور چین یا کشورهای دیگر اعمال میشود. به همین دلیل حمایتهای چین در کوتاه مدت و بلند مدت میتواند اثرات مثبتی را بر روی سازمانهای و شرکتهای مختلف تولید فولاد بگذارد.
طبق گزارشاتی که اخیراً به دست آمده است، در هفته گذشته شاهد بزرگترین اعتراضاتی بودیم که در چین شکل گرفت. گویا این اعتراضات بر علیه سیاست کرونا صفر در این کشور انجام گرفته است. اما یک نکته مهمی که جا دارد به آن توجه شود این است که آیا تلاش برای به حرکت درآوردن چرخهای ساخت مسکن در این کشور باعث تحریک تقاضا در سازههای فولادی خواهد شد یا باعث افت این شرکتها میشود؟!